środa, 17 października 2012

With bow, quiver and sword



Giles Fletcher przypomniał się ze swoim opisem Państwa Moskiewskiego, pora więc odkurzyć tomiszcze i coś przetłumaczyć. Ambasador Elżbiety I opowie nam tym razem o uzbrojeniu moskiewskiej jazdy i piechoty. Za wszelkie niedoróbki w tłumaczeniu z góry przepraszam…
Co się tyczy ich uzbrojenia, są lekko wyposażeni. Typowy jeździec nie ma nic ponad łuk w sajdaku przy prawym boku, a kołczanem i szablą wiszącymi przy lewym boku: niektórzy tylko mają [dodatkowo] dziryt lub włócznię przy boku konia. Podficerowie[1] mają ponadto najczęściej jakieś uzbrojenie ochronne, na przykład koszulkę kolczą. Generał, a wraz z nim główni oficerowie i [majętna] szlachta mają niezwykle ozdobne konie, z siodłami ozdobionymi złotem, z ogłowiem zdobionym złotą i jedwabną nicią, a także perłami i szlachetnymi kamieniami, [a sami oficerowie i szlachta] w bardzo zacnych zbrojach, które zwą „bullatnoy”, wykonane z dobrej, lśniącej stali, przykrytej jednak złotą tkaniną i futrami, [generał] ma na głowie bardzo drogi stalowy hełm, szablę, łuk i strzały przy boku, w ręku włócznia, a przed nim niosą kolejny zacny hełm i jego „shestapera” czyli buławę. [Moskiewskie] Szable, łuki i strzały wykonane są na modłę turecką. [W walce] Stosują taktykę Tatarów, strzelając w ten i nazad, unikając walki [wręcz][2] .
Strzelcy, czyli piechota, nie mają nic poza bronią palną w ręku, berdyszem[3] na plecach i szablą przy boku. Łoże broni palnej nie jest wykonane jak w arkebuzach[4], jest natomiast proste (jak w broni myśliwskiej[5]). Lufa jest bez żadnych ozdób, bardzo ciężka, a jednocześnie strzela bardzo małymi kulami.



[1] Używa tu określenia ‘under captains’
[2] Tu moje tłumaczenie jest chyba nieczytelne, chodzi o typową taktykę ostrzału i ucieczki, także o strzelanie do tyłu w czasie pozorowanego odwrotu.
[3] Określonym jako ‘striking hatchet’
[4] Tu pada określenie ‘caliver’
[5] Nie znam polskiego odpowiednika ‘fowling piece’  - ‘strzelba na ptaki’?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz